Nasz skansen stara się pokazać całokształt dawnego wiejskiego życia, które wyznaczane było głównie cyklem wegetacyjnym, przesileniami pór roku, porządkiem prac polowych oraz z kalendarzem liturgicznym. Wszystko to miało wielki wpływ na całokształt krajobrazu kulturowego wsi orawskiej, dziś jednak w wielu wypadkach bezpowrotnie zanika. Staramy się więc, aby oprócz przezentacji architektury budynków mieszkalnych, gospodarczych, przemysłu wiejskiego i sakralnych, przybliżać kulturę Orawy również poprzez imprezy cykliczne, które mają na celu przypomnieć, zobrazować, ale też ocalić od zapomnienia rozmaite zwyczaje, obyczaje i zajęcia, które tworzyły niegdyś dziedzictwo niematerialne Orawy. W związku z tym w kalendarz imprez oraganizowanych cyklicznie przez muzeum wpisują się:
Wieczór Kolęd - zazwyczaj w pierwszym tygodniu stycznia, nawiązuje do tradycji wspólnego śpiewania kolęd i pastorałek; śpiewaniu towarzyszy kapela orawska i niewielki poczęstunek, zachęcamy też wszystkich do dzielenia się opłatkiem i składania sobie życzeń noworocznych
Skubraki - impreza nawiązuje do dawnego obyczaju wspólnego skubania pierza, przy okazji taktując także o wielu innych pracach tradycyjnie wykonywanych w okresie karnawału. Celem spotkania jest integracja środowisk zaineresowanych dawnymi zwyczajami, staramy się jednak, by spotkania sprzyjał popularyzacji kultury ludowej i miały charakter międzypokoleniowy
Konkurs na najpiękniejszy, tradycyjny, orawski koszyczek wielkanocny - organizowany corocznie w Wielką Sobotę w kościele pw. Matki Bożej Śnieżnej z Tokarni w skansenie, oprócz konkursu, w którym zwracamy szczególną uwagę na tradycyjną zawartość i przyzdobienie, odbywa się także święcenie pokarmów. Co roku staramy się też przedstawić zebranym w przystępnej formie wybrane zagadnienie związane z obchodzeniem Świąt Wielkanocnych
Stawianie moja - koniec kwietnia/początek maja. Na Orawie przetrwała ciekawa tradycja stawiania moja. Zwyczaj ten związany jest z nadejściem wiosny i obrzędowością właściwą tej porze roku. Moje stawiane są z 30 kwietnia na 1 maja, w noc ss. Filipa i Jakuba. Upatrzone, odpowiednie drzewo – świerk, sosnę lub jodłę ścinano i okorowywano, lecz na wierzchołku długiej żerdzi pozostawiano zieloną koronę, którą ozdabiano m.in. bibułkami i wstążkami. Tak przygotowanego moja kawaler stawiał przy chałupie wybranej panny, ta zaś była zobowiązana do przygotowania poczęstunku dla młodzieńca w drugi dzień Zielonych Świątek, kiedy odbywało się tzw. ogrywanie i ścinanie moja: pod wieczór chłopcy i dziewczęta wraz z muzyką gromadzili się wokół swoich mojów, ścinano drzewko, rąbano je na drobne kawałki, układano w stos i podpalano. Było to początkiem całonocnej zabawy przy płonącej watrze.
Weekendy z pokazami - organizowane w skansenie w sezonie wiosenno-letnim. Są to, osnute wokół różnych świąt lub zwyczajów imprezy, które sprawiają, że w dany dzień skansen tętni życiem. Przy większości zabudowań oprócz zwiedzenia danego obiektu odwiedzający mają możliwość spróbowania swoich sił przy różnych zajęciach gospodarskich i przyjrzenia się pracy zakładów przemysłu wiejskiego.
Orawskie zaduszki - cykliczne, listopadowe wydarzenie w ciepłej atmosferze, sprzyjające zadumie, mające na celu wspomnienie Orawian zasłużonych dla regionu – działaczy społecznych, folklorystów, artystów, nauczycieli, ludzi kultury i sztuki. Wspomnienia przy akompaniamencie muzyki orawskiej miają charakter biograficzny, czasem bardzo osobisty, wspomnienia przygotowuje najczęściej rodzina, przyjaciele, znajomi, uczniowie, którzy prezentują zarówno życie i dorobek, jak i własne wspomnienia związane z tymi, którzy odeszli
Oprócz ww. wydarzeń w kalendarz imprez wpisały się takze na stałe Wieczory poetyckie i literackie - są to spotkania z poetami i literatami, pochodzącymi lub sympatyzującymi z Orawą, które umożliwiają zaprezentowanie im swojej osoby, swojej twórczości, a także nawiązanie bezpośredniego kontaktu z czytelnikami, mieszkańcami Orawy, uczniami orawskich szkół i entuzjastami literatury. Spotkania odbywają się w okresie jesiennym.
Najważniejszym wydarzeniem oraganizowanym przez skansen pozostaje jednak od 2002 r. Święto Borówki. Jest to największa, cykliczna impreza plenerowa o charakterze etnograficzno-folklorystycznym odbywająca się w muzeum tradycyjnie w ostatnią niedzielę lipca. Program opiera się na występach zespołów regionalnych i ludowych, prezentacji dawnych rzemiosł, produktów regionalnych polskiej i słowackiej Orawy oraz tańca i muzyki regionu. Świętu Borówki towarzyszą targi sztuki ludowej i profesjonalnej, konkursy, degustacja dań regionalnych oraz wiele innych atrakcji dla dorosłych i dzieci. Jednocześnie dbamy, aby impreza nie była zwykłym festynem, promujemy tradycyjne rękodzieło i autentyczność - to, co najpiękniejsze w kulturze ludowej. Do naszych stałych partnerów należy m.in. Babiogórski Park Narodowy, Lasy Państwowe, Orawskie Centrum Kultury w Jabłonce i Gminne Centrum Kultury w Lipnicy Wielkiej.